Po co komu ta sztuka...

Witam Państwa, dziś nieco rozważań... Świat, jaki jest, każdy widzi - niebo jest niebieskie, trawa zielona, a psy szczekają.  Co to może być? To wszystko postrzegamy zmysłami, nas umysł przyporządkowuje do znanych zjawisk i tak ogarniamy rzeczywistość. W takim razie, po co nam wszystko to, co wykracza poza zmysły, zwyczajne pojmowanie świata i nastawienie wyłącznie na zaspokajanie potrzeb fizjologicznych? Po co nam inne doświadczenia poza tymi podstawowymi, które dostarczają nam informacji o takich rzeczach jak głód, zagrożenie, czy też pożyteczne umiejętności związane z przeżyciem? Po co nam coś więcej?  Są takie momenty, że ktoś dostaje małego bzika na punkcie zadawania pytań i odpowiedzi na nie. Takim wielokrotnie maglowanym pytaniem jest: co wyróżnia nas, ludzi? To pytanie niestety powodowane próżnością, bo jesteśmy strasznie egocentrycznym gatunkiem. (A może po prostu cały nasz świat kręcie się wokół nas samych :P ) Pytanie to czasem próbuje nas odróżnić o

Witam Państwa!  Tak zwracam się do uczniów, nieważne czy z 7, czy z 4 klasy Szkoły Podstawowej. Uczę plastyki, zaledwie od dwóch lat, ale już wiele razy spotkałam się z najbardziej niewygodnym, jak zdaję mi się, pytaniem dotyczącym mojego przedmiotu: „A po co mi ta plastyka/sztuka?”, „Na co mi się to przyda?" . Pytania te oczywiście zadane w sposób lekceważący i jasno wskazujący rolę dziedzin artystycznych w hierarchii szkolnego systemu.  Po paru niezbyt owocnych próbach argumentowania m.in.: wartością wykształcenia, znajomością kultury, przyjemnością i zabawą z tworzenia, oraz dostrzeżeniem, że owe argumenty odbijają się jedynie o ścianę, zdałam sobie sprawę, że coś tu jest nie tak .  Z jednej strony można przyjąć założenie, że sztuka nie musi w ogóle kogokolwiek interesować. Tak samo nie musi interesować nikogo mechanika, elektronika, finanse, socjologia czy komunikowanie się. A jednak korzysta z pojazdów, telefonu, pieniędzy i porozumiewa się z ludźmi wokół si